Ευχές....

Laura Pausini & Andrea Bocelli - Vivo Per Lei

You're Beautiful - James Blunt

Teach In - I'm Alone

Julio Iglesias y Dolly Parton - When you tell me that you love me

Luz - piensa en mi

Wicked Game - Chris Isaak

!!!...

Ισλάμ....

Σύντομη αποκαλυπτική ιστορία του Ισλάμ.Ομιλία από την Λιβανέζα Brigitte Gabriel που ζει στην Αμερική.Μέσα σε λίγη ώρα αναλύει όλη την αλήθεια για το πως επικράτησε και ξεδιπλώθηκε το Ισλάμ από τον 7αιώνα ως σήμερα.Δείτε τι λέει και για τον ISIS.

Η πιο μεγάλη εφεύρεση ....

#Κάρμεν Γλιγλή

 

Β. Ραφαηλίδης: «Κύριε, θέλεις να γίνεις πλούσιος; Σκότωσε, ρήμαξε, κλέψε, εξαπάτησε…»

«…Η πιο μεγάλη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι το κολοσσιαίας σημασίας γεγονός πως παραμέρισε όλα τα άλλα ιδανικά και στη θέση τους έβαλε το χρήμα, όπως γινόταν πάντα στην ιστορία χωρίς να το ομολογούν καθαρά οι πολιτικάντηδες, και οι καθηγητές της ιστορίας που τους βοηθούν αποτελεσματικά. Κύριε, θέλεις να γίνεις πλούσιος; Σκότωσε, ρήμαξε, κλέψε, εξαπάτησε, κι όταν έρθει η ώρα σου εξομολογήσου και άντε στο καλό. Ο Άγιος Πέτρος σε περιμένει στον Παράδεισο.

Ο καπιταλισμός, λοιπόν, έκανε καταμερισμό έργου και στην ηθική. Τοποθέτησε το «κακό» σε τούτο τον κόσμο και το «καλό» στον άλλο, ώστε οι κακοί να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους σε τούτο τον κόσμο και οι καλοί να παίζουν το κομποσκοίνι τους (ίσως και κάτι άλλο) όσο οι κακοί κάνουν «καλές δουλειές». Έτσι γινόταν πάντα στην ιστορία, αλλά ο καπιταλισμός επιτέλους είπε τα πράγματα με τ ’ όνομά τους. Δηλαδή, δεν το βροντοφώναξε τ ’ όνομα. Το είπε από μέσα του για να μην τ ’ ακούσουν οι χαχόλοι και σταματήσουν να σκοτώνονται, για το βασιλιά (κοίτα να δεις πλάκα) και την πατρίδα.

Γι’ αυτό και πρόκοψε τόσο γρήγορα ο καπιταλισμός. Πρόκοψε, που λέτε, γιατί αναγνώρισε πως η ιστορία είναι «κακή» απ’ την ίδια τη φύση. Θέλω να πω, πως αναγνώρισε ότι η ιστορία φτιάχνεται και από τους ηθικούς και από τους ανήθικους, εναλλάξ ή κατά ζεύγος. Θέλω να πω, μ ’ άλλα λόγια, πως η ιστορία δεν δίνει πεντάρα για την ηθική. Μπορεί να κλαψουρίζουν οι άνθρωποι μετά από κάθε μάχη, πάντως ο αγώνας δόθηκε και κερδήθηκε , κι αυτό έχει σημασία. Αν δοθεί χωρίς να κερδηθεί, τότε κλάψτα – και δικαίως. Στον καπιταλισμό μετράει μόνο η αποτελεσματικότητα, και ποτέ η ηθική πρόθεση.

Αυτό, βέβαια, γινόταν πάντα κι αυτό έκαναν και τα προγενέστερα του καπιταλισμού κοινωνικά συστήματα. Όμως, ο καπιταλισμός επιδίωξε την αποτελεσματικότητα παντί τρόπω και γι’ αυτό ακριβώς πρόκοψε και μεγαλούργησε. Σκέψου να κατακτάς την Αμερική, χωρίς, λέει, να σκοτώσεις ούτε έναν Ινδιάνο! Σκέψου να σου επιτίθονται οι φίλοι και γείτονες Τούρκοι για να σε λεηλατήσουν και συ, λέει, να τους λες: Μα, γιατί το κάνατε αυτό παιδιά; Δεν είναι ευγενικό! Μη με υποχρεώσετε να σας σκοτώσω και χάσω τον Παράδεισο στα καλά καθούμενα!

Λοιπόν, ας αφήσουμε την πλάκα κι ας το πούμε καθαρά για να το καταλάβουν και οι… εθνικόφρονες (λες;) Το ήθος μετράει και στον άνθρωπο και στις κοινωνίες. Η ηθική όμως δεν μέτρησε ποτέ και σε τίποτα. Μπορεί κάποιοι να κέρδισαν τον Παράδεισο χάρη στην ηθική, αλλά μη μου ζητάτε περισσότερες πληροφορίες γι αυτούς, γιατί θα δυσκολευτώ να τις διασταυρώσω.

Εδώ που τα λέμε, πάντως, και ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι εδώ στη Γη. Ο καπιταλισμός το αντιλήφθηκε πολύ καλά αυτό. Βέβαια, άφησε την ηθική να δουλεύει υπέρ του ουρανίου Παραδείσου, αλλά αυτό το έκανε μόνο και μόνο για να μην αρχίσουν να ψάχνουν όλοι τον Παράδεισο στη Γη, σε μια εποχή που τα αγαθά είναι ακόμα λιγοστά, και συνεπώς ο παράδεισος της ευημερίας δεν μας χωράει όλους.

Πάντως, για πρώτη φορά με τον καπιταλισμό, και χάρη στη σωτήρια ανηθικότητά του (το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας) έγινε αντιληπτό από τον άνθρωπο πως ο Παράδεισος είναι δυνατό να υπάρξει σ ’ αυτή τη Γη. Αφού ήδη υπάρχει για πολύ περισσότερους, απ’ όσους την εποχή της φεουδαρχίας, ή της δουλοκτησίας, σημαίνει πως μπορεί να διευρυνθεί κι άλλο.

Ακριβώς αυτή τη διεύρυνση επιχειρεί ο σοσιαλισμός. Πατώντας σταθερά στη ματοβαμμένη ιστορία του καπιταλισμού. Που αν δεν ήταν βάρβαρος, που αν ήταν υπέρ το δέον ηθικός, ούτε λόγος για σοσιαλισμό. Γιατί το σοσιαλισμό τον προετοιμάζει ο καπιταλισμός. Θέλω να πω πως ο σοσιαλισμός δεν φύτρωσε στα κεφάλια μας έτσι, γιατί κάποιοι από εμάς είμαστε ηθικοί και τίμιοι. Ο ηθικός σοσιαλισμός είναι δυνατός διότι προϋπήρξε ο ανήθικος καπιταλισμός. Στη διαλεκτική σκέψη το καλό και το κακό σχηματίζουν διαλεκτικό δίπολο».

Από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη, «Καπιταλισμός. Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας» (εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου), σ 47 – 49 ( από το κεφάλαιο «Η αναγκαιότητα της ανηθικότητας»).

Σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου 2000, έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Ραφαηλίδης

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ.

#Helen Stroubelis

Το βρήκα έξυπνο και πολύ, πολύ ενδιαφέρον. (Το έγραψε ο Jiggs McDonald, NHL Hall of Fame broadcaster)
«Είμαι πραγματικά μπερδεμένος το ότι τόσοι πολλοί από τους φίλους μου είναι ενάντια στο κτίσιμο ενός άλλου τζαμιού στο Τορόντο. Νομίζω ότι στόχος του κάθε πολίτη θα πρέπει να είναι η ανεκτικότητα ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Έτσι, θα πρέπει να επιτραπεί το κτίσιμο ενός τζαμιού προκειμένου να δείξουμε την ανεκτικότητα μας.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνω επίσης να ανοίξουν δύο νυχτερινά κέντρα διασκέδασης δίπλα στο τζαμί. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία στους μουσουλμάνους να δείξουν και αυτοί μέσα από το τζαμί τους την δική τους ανεκτικότητα.
Το ένα κέντρο θα είναι για «αδελφές» και θα ονομάζεται «Turban Cowboy» και το άλλο θα είναι για στριπτιζερς και θα ονομάζεται "You Μέκκα Me Hot".

Στην δίπλα πόρτα θα πρέπει να είναι ένα κρεοπωλείο που θα ειδικεύεται στο χοιρινό, και δίπλα σε αυτό ένα εστιατόριο μπάρμπεκιου χοιρινό σε ανοιχτό λάκκο, που θα ονομάζεται" τα παιδάκια του Ιράκ» Απέναντι θα μπορούσε να υπάρχει ένα κατάστημα εσωρούχων που θα ονομάζεται" Η Victoria φανερώνει τα μυστικά της» "και στην βιτρίνα σέξι μανεκέν θα τα επιδείκνυαν.
Δίπλα στο κατάστημα εσωρούχων θα είναι ένα κατάστημα παιχνιδιών σεξ για ενήλικες και θα ονομάζεται," Koranal γνώση,» το όνομά του θα αναβοσβήνει με φώτα νέον και ακριβώς δίπλα θα υπάρχει μία κάβα που θα ονομάζεται Morehammered. ".
 

Ας κάνουμε όμως μία περίληψη
Οι μουσουλμάνοι «κουβαλιούνται» στις χώρες μας γιατί ΔΕΝ είναι:

ευχαριστημένοι στη Γάζα ..

ευχαριστημένοι στην Αίγυπτο ....

ευχαριστημένοι στη Λιβύη ....
ευχαριστημένοι στο Μαρόκο ....
ευχαριστημένοι με το Ιράν ....
ευχαριστημένοι στο Ιράκ ....
ευχαριστημένοι στην Υεμένη ...
ευχαριστημένοι στο Αφγανιστάν ...
ευχαριστημένοι με το Πακιστάν ....
ευχαριστημένοι στη Συρία ....
ευχαριστημένοι με τον Λίβανο ....

Είναι όμως χαρούμενοι.

Είναι χαρούμενοι στην Αυστραλία ...
Είναι χαρούμενος στον Καναδά ....
Είναι χαρούμενος στην Αγγλία ....
Είναι χαρούμενοι στη Γαλλία ....
Είναι χαρούμενοι στην Ιταλία ....
Είναι χαρούμενοι στη Γερμανία ....
Είναι χαρούμενοι στη Σουηδία ....
Είναι χαρούμενοι στις ΗΠΑ ....
Είναι χαρούμενοι στη Νορβηγία ....
Είναι χαρούμενοι στην Ολλανδία ..
Είναι χαρούμενοι στη Δανία ....
Βασικά, είναι χαρούμενοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική και δυστυχισμένοι σε κάθε χώρα που είναι!
Και φυσικά δεν κατηγορούν ούτε To Ισλάμ, Την ηγεσία τους. τον εαυτό τους.
Κατηγορούν τις χώρες στις οποίες είναι ευτυχισμένοι!!!
Και θέλουν να τις αλλάξουν να τις κάνουν σαν τις χώρες από τις οποίες μας κουβαλήθηκαν!!!

Με συγχωρείτε, αλλά πόσο διεστραμμένος μπορεί να είναι κάποιος δεν μπορούσα να το φανταστώ..

Ήταν 20 του Ιούλη…

 Ήταν 20 του Ιούλη…: Από τις 20 Ιούλιου του 1974 που έγινε ο α’ γύρος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια. Για κάποιους από μας ο χρόνο...

Καλοκαίρι 2017....

Μάης του 1936

Ο ματωμένος Μάης του 1936 στη Θεσσαλονίκη!!!
Η Θεσσαλονίκη του περασμένου αιώνα κατέχει μια ξεχωριστή θέση, ιστορικά, ως πεδίο οργάνωσης και εκδήλωσης των πρώτων εργατικών αγώνων στην ελληνική επικράτεια, καθώς βρέθηκε στην πρωτοπορία της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος στη χώρα, με κορύφωση της δράσης του, τον ηρωικό, εργατικό «Μάη του 1936». 
Η διοργάνωση της πολυήμερης απεργίας των καπνεργατών την άνοιξη του 1914, στη Θεσσαλονίκη, από τη «Φεντερασιόν» (το πρώτο κύτταρο οργανωμένης συνδικαλιστικής δράσης για την προάσπιση των συμφερόντων των εργατών, σε επίπεδο ομοσπονδίας, με πλέον προβεβλημένο ηγέτη της τον Αβραάμ Μπεναρόγια), μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, το 1912 ήταν μία κορυφαία ίσως στιγμή της ιστορίας του εργατικού κινήματος. Οι αντικειμενικές συνθήκες που ωθούσαν τους εργαζόμενους σε ολοένα και αυξανόμενες διεκδικήσεις για δουλειά, καλύτερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, αξιοπρεπείς απολαβές, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα δε μπορούσαν να αγνοηθούν. Η συγκεκριμένη απεργία λοιπόν έβαζε μπροστά κυρίως μισθολογικά αιτήματα των εργαζομένων του κλάδου και η οποία, παρά το γεγονός ότι χτυπήθηκε άγρια από τη χωροφυλακή, απέδωσε σημαντικά οφέλη για τους απεργούς. 
Η εκδήλωση της μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (1929-33), η οποία συνοδεύτηκε και από πολιτική αστάθεια, εθνικούς ανταγωνισμούς, όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και από διόγκωση της ύφεσης, διεθνώς, με τη δική μας χώρα να οδηγείται σε χρεοκοπία στα μέσα της δεκαετίας και τα εργατικά στρώματα να βυθίζονται ακόμη περισσότερο στην ανέχεια, ενώ την ίδια ώρα, ορισμένα τμήματα της εγχώρια αστικής τάξης εξακολουθούσαν να ευημερούν, δημιούργησε εκρηκτικές καταστάσεις. Τα λαϊκά αιτήματα ξεκινούσαν από την ανάγκη αλλαγής στην κατανομή της εργασίας στον εργασιακό χώρο από τους εργοδότες (στα καπνεργοστάσια) και έφτανε στην προστασία των ανέργων (που ήταν το σημαντικότερο πρόβλημα για τη Θεσσαλονίκη), στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, στην αύξηση των ημερομισθίων, στον καθορισμό κατώτατου ορίου μισθού και ημερομισθίου. Δυστυχώς, η ικανοποίηση των αιτημάτων ήταν από ελάχιστη, ως ανύπαρκτη. Οι αντιδράσεις πήραν τη μορφή πολυήμερων κινητοποιήσεων, που κατέληξαν στη σύγκρουση μεταξύ απεργών και εφίππων χωροφυλάκων και στρατού στη Θεσσαλονίκη, το Μάιο του 1936, όπου σκοτώθηκαν εννιά απεργοί και τραυματίστηκαν περίπου τριακόσιοι. 
Η εξέγερση ξεκίνησε από τα καπνομάγαζα της πόλης, όπου υπήρξε μεγαλειώδης κινητοποίηση των εργαζομένων και επεκτάθηκε σε όλο το κέντρο, με χιλιάδες εργάτες να διεκδικούν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Από την προηγούμενη ημέρα, 8 Μαΐου, σημειώθηκαν εκτεταμένα επεισόδια με τη χωροφυλακή να προσπαθεί να ανακόψει βίαια την πορεία των εργαζομένων προς το Διοικητήριο και οι απεργοί να στήνουν οδοφράγματα, γεγονός που σήμανε συναγερμό σε όλη την πόλη. 
Στις 9 Μαΐου 1936, χιλιάδες άνθρωποι από διάφορους κλάδους, καπνεργάτες, αυτοκινητιστές, εργαζόμενοι στον ιματισμό, τροχιοδρομικοί, αρτεργάτες, κουρείς, λιμενεργάτες, κ.α. συνέρρεαν από τις γειτονιές προς το κέντρο και ενωνόταν στη μεγάλη διαδήλωση. Στο ύψος της Εγνατίας, η δολοφονία του αυτοκινητιστή Τάσου Τούση επέτεινε την ένταση. Οι συγκρούσεις με την έφιππη χωροφυλακή γενικεύτηκαν, η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Για την αντιμετώπιση της εξέγερσης δόθηκε εντολή να σταλεί ένα σύνταγμα στρατού από τη Λάρισα και να καταπλεύσει και μια μοίρα του ναυτικού στο λιμάνι της πόλης. Η πόλη για τα επόμενα εικοσιτετράωρα και μέχρι η απεργία να λήξει, με παρέμβαση της Ενωτικής ΓΣΕΕ, τελούσε «υπό εργατικό έλεγχο», όπως έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής.
Μετά τα αιματηρά γεγονότα στη Θεσσαλονίκη, την ίδια μέρα, μαζικές κινητοποιήσεις εμφανίστηκαν και επεκτάθηκαν σε μια σειρά από άλλες πόλεις κυρίως της ηπειρωτικής Ελλάδας, όπου υπήρχε οργανωμένο συνδικαλιστικό στοιχείο, ενώ στο Βόλο υπήρξαν και νεκροί. 
Η εμβληματική φωτογραφία με τη θρηνούσα μητέρα πάνω από το γιο της έγινε η έμπνευση για τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
«Το ποίημα του Ρίτσου δημοσιεύεται δύο μέρες μετά την κηδεία και ο "Επιτάφιος" πριν γίνει γνωστός στο πανελλήνιο μέσα από τη μελοποίησή του από τον Μίκη Θεοδωράκη, παραδόθηκε στην πυρά μαζί με τα άλλα απαγορευμένα βιβλία από τη δικτατορία του Μεταξά, η οποία ακολούθησε λίγους μήνες έπειτα από τα γεγονότα.
Μετά τον Μάη του 1936, το εργατικό κίνημα στην πόλη αποδυναμώθηκε σημαντικά, κυρίως λόγω των ιστορικών εξελίξεων που ακολούθησαν, μεταξύ των οποίων η Μεταξική δικτατορία και η πατερναλιστική εργασιακή πολιτική της, η γερμανική κατοχή, ο αποδεκατισμός μεγάλου μέρους του εργατικού δυναμικού από την πείνα και τις στερήσεις, ο ολοκληρωτικός αφανισμός της εβραϊκής κοινότητας και στη συνέχεια, ο εμφύλιος πόλεμος και η επιβολή μετεμφυλιακά αυταρχικότερης διακυβέρνησης.

 Ιφιγένεια Κουμαργιανού 

Ουπς...

Πικάντικα...

Σίσσυ...

 

Αιώνιες Απορίες...

Το Θαύμα...

                  https://drive.google.com/file/d/0B_XAXe69rHDQci1HSDQtMW54VVE/view?usp=sharing

Εξυπνάδες...

Αφίσες & τραγούδια...b.

Αφίσες & τραγούδια...a.

Anecdote 001

 

Δεκαετία του ογδόντα - ενενήντα.

Το Έμπασυ στο Κολονάκι παίζει Σταμάτη Γαρδέλη και Στάθη Ψάλτη.

Ο Νίκος ο Αναστώ κάθεται στο Ντα Κάπο και πίνει το δέκατο τρίτο καπουτσίνο, oταν ένα Datsun γεμάτο καρέκλες σταματά στη μέση της πλατείας.

Από μέσα βγαίνει ένας τύπος Σάντα Μπάρμπαρα ( το πολύ Μπράχάμι ), πενηντάρης με χρυσό ρόλεξ, χρυσό δαχτυλίδι με μαύρη πέτρα, φα- καντόρο στο λαιμό και δυο ολόχρυσα δόντια που λάμπουν στο μεσημεριανό ήλιο.

Ο Κώστας ο τροχονόμος διορισμένος το 81 από τον Δροσογιάννη τον υπουργό αρχίζει να φωνάζει:

-«Που παρκάρεις εδώ ρε φίλε , απαγορεύεται δε βλέπεις; » και την ώρα που είναι έτοιμος να του ρίξει την κλήση , του πασάρει στη ζούλα μια πεντοχιλιαρικούμπα ο τζίψι:

- «Για το καφεδάκι. Και πούσε, γαλονάτο μπαλαμό, να μου προσέχεις την κούρσα και το εμπόρευμα νταξ; ».

Και τότε όλο το Κολονάκι μένει με ανοιχτό το στόμα.

Απ' τη δεξιά πόρτα του Datsun ξεπροβάλλει μια ξανθιά αλφαδιασμένη δίμετρη, με ψηλές μαύρες γόβες , ξώπλατο, ξώβυζο, σχιστό ζαρτιεράτο και δικτυωτό από μέσα, Ααααβάδιστα αββασάνιστα φιδίσιο κορμί. Μπροστά της η Πίππα Μίντλετον δεν πιάνει μία.

Ο Νίκος ο Αναστόπουλος αφήνει τον δέκατο όγδοο καπουτσίνο κι αναρωτιέται:

- «Πού το χτύπησε τέτοιο "παιδί" ο τζίψι; Να σκίσω τα Βερσάτσε μου».

Να μη μακρηγορώ , μπαίνουν χεράκι - χεράκι σε ένα από τα γνωστά κοσμηματοπωλεία του Κολωνακίου.

-«Τι θα επιθυμούσε ο. κύριος;», ρωτάει με λίγο Κολωνακιώτικο φλέγμα ο κοσμηματοπώλης .

- «Άκου μπαλαμό μάστορη , τέλω να κάνει ένα ντώρο στο κοπέλα. Ενα περιντέραιο μαλαματένιο να χει ντιαμαντάκι σπέσιαλ».

-«Ο,τι επιθυμητέ αγαπητέ κύριε » αλλάζει ύφος ο μάστορης μπαλαμός κι ανοίγει μια κασετίνα:

- «Αυτό πως σας φαίνεται; Η τιμή του βέβαια είναι γύρω στο 1.500.000 δραχμές...

- «Μα τι λέει, κύριος;», τα παίρνει ο Γύφτος. «Είπα τέλω το καλύ τερο που έχεις. Πιάσε κάτι άλλο».
Με τα πολλά βρίσκουν το επιθυμητό κόσμημα .

- «Αυτό είναι το πιο ακριβό κόσμημα για το λαιμό που έχουμε, αγαπητέ μου. Είναι χειροποίητο από ατόφιο χρυσάφι, με λεπτά ακατέργαστα διαμάντια και τιμάται στα 30.000.000 δραχμές ».
«Σσσσσσσσωραίος », αναφωνεί όλος ικανοποίηση ο Αθίγγανος. «Φόρα το μωρό μου και πες μου αν σου αρέσει; »

Τρελαίνεται η μικρή τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρα καλλονή και συναινεί.

Τότε βγάζει ο Γύφτος μια επιταγή 30 εκατομμυρίων δραχμών κι άλλη μια 5 εκατομμυρίων δραχμών. Και την αφήνει μπροστά στον τρελαμένο κοσμηματοπώλη.

- «Η δεύτερη επιταγή γιατί; », ρωτάει .

- «Ενα μπουρμπουάρ να πιεις ένα καφεδάκι στην υγειά μου», απαντάει με στιλ ο δικός μας.

-«Κοιτάξτε κύριέ μου, δεν θέλω βέβαια να σας προσβάλω, αλλά είμαι υποχρεωμένος. να κάνω επιβεβαίωση στην τράπεζα ότι οι επιταγές έχουν αντίκρισμα. Είναι μια τυπική διαδικασία. Καταλαβαίνετε. Και μιας και σήμερα είναι Σάββατο δεν μπορεί να γίνει αυτό. Αν θέλετε, αφήστε μου τις επιταγές, πάρτε την απόδειξη και να έρθει η κυρία να πάρει το κόσμημα τη Δευτέρα το πρωί. Δώστε μου το τηλέφωνό σας να σας ειδοποιήσω ο ίδιος προσωπικά».

-«Κανένα πρόβλημα!» Λέει ο Τζίψι.
-«Κούκλα θα έρθεις νωρίς τη Δευτέρα να γίνεις πριγκιπέσσα. Δω το μπαλαμό είναι φίνος».
Πάει ο κοσμηματοπώλης τη Δευτέρα το πρωί στην τράπεζα. Νομίζω στην τράπεζα Κρήτης του Κωσκοτά ...

Κι όχι μόνο είναι ακάλυπτη η επιταγή, αλλά δεν υπάρχει δεκάρα τσακιστή.

Παίρνει το Γύφτο τηλέφωνο:

- «Συγγνώμη, κύριε δεν μπορώ να δώσω το κόσμημα γιατί οι επιταγές είναι ακάλυπτες ».

-«Έλα μωρέ , δεν πειράζει κράτα το κολιέ. ! Και με το συμπάθιο για το ταλαιπωρία και χίλια φχαριστώ. Χάρη σε σένα εγκώ γκάμησα Σάββατο βράδυ.».

Αγαπητέ αναγνώστη. Βάλε τώρα όπου Γύφτος τους Έλληνες πολιτικούς, όπου κοσμηματοπώλη την Ε.Ε. κι όπου γκόμενα τον Ελληνικό λαό και θα καταλάβεις την ουσία. Στο ρόλο του Νίκου Αναστόπουλου ο Νίκος Αναστόπουλος.