Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη…
Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού. Από την ιατρική σας, την… … φαρμακευτική σας.
Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα) Από την φυσική σας, χημεία Από την αστρονομική σας Από την πολιτική σας Από την καθημερινότητα σας.
Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου.
Διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη).
Σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο,
Σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε…
Θα πείτε «δεν γίνεται».
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη…
Όταν ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, είχε έναν καθηγητή του οποίου το επίθετο ήταν Mr. Peters και ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου.
Κάποια μέρα, ο Mr. Peters κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματός του καθόταν στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου όταν ο Γκάντι ήρθε με τον δίσκο του και κάθισε δίπλα του.
Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτης καθηγητής είπε στον Γκάντι:
«Κύριε Γκάντι, δε γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια του φαγητού τους;» και η απάντηση του Γκάντι ήταν: «Μην ενοχλείστε, κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα» και λέγοντας αυτά πήγε και κάθισε σ' ένα άλλο τραπέζι. Πράσινος από τα νεύρα του ο Mr. Peters θέλησε να πάρει τη ρεβάνς στις επόμενες εξετάσεις αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις του. Τότε ο Mr. Peters του έθεσε την παρακάτω ερώτηση: «Κύριε Γκάντι, τι θα κάνατε αν περπατώντας στον δρόμο βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιο από τα δύο θα παίρνατε;» Χωρίς να το πολυσκεφτεί ο Γκάντι του απάντησε: «Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα.» Τότε ο Mr. Peters μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνεία του είπε: «Αν ήμουν στη θέση σας θα έπαιρνα αυτό με τη σοφία, δε νομίζετε;» και ο Γκάντι του απάντησε με απάθεια: «Ο καθένας παίρνει αυτό που του λείπει.» Ο Mr. Peters ήδη υστερικός από την απάντηση του φοιτητή του έγραψε στην κόλλα του διαγωνίσματος "Ηλίθιος" και την έδωσε στον Γκάντι. Ο Γκάντι πήρε την κόλλα του διαγωνίσματος και κάθισε κάτω. Μερικά λεπτά αργότερα πάει στον καθηγητή του και του λέει: «Mr. Peters, υπογράψατε το γραπτό μου, αλλά ξεχάσατε να το βαθμολογήσετε.»
Το βρήκα έξυπνο και πολύ, πολύ ενδιαφέρον. (Το έγραψε ο Jiggs McDonald, NHL Hall of Fame broadcaster)
«Είμαι πραγματικά μπερδεμένος το ότι τόσοι πολλοί από τους φίλους μου είναι ενάντια στο κτίσιμο ενός άλλου τζαμιού στο Τορόντο. Νομίζω ότι στόχος του κάθε πολίτη θα πρέπει να είναι η ανεκτικότητα ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Έτσι, θα πρέπει να επιτραπεί το κτίσιμο ενός τζαμιού προκειμένου να δείξουμε την ανεκτικότητα μας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνω επίσης να ανοίξουν δύο νυχτερινά κέντρα διασκέδασης δίπλα στο τζαμί. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία στους μουσουλμάνους να δείξουν και αυτοί μέσα από το τζαμί τους την δική τους ανεκτικότητα.
Το ένα κέντρο θα είναι για «αδελφές» και θα ονομάζεται «Turban Cowboy» και το άλλο θα είναι για στριπτιζερς και θα ονομάζεται "You Μέκκα Me Hot".
Στην δίπλα πόρτα θα πρέπει να είναι ένα κρεοπωλείο που θα ειδικεύεται στο χοιρινό, και δίπλα σε αυτό ένα εστιατόριο μπάρμπεκιου χοιρινό σε ανοιχτό λάκκο, που θα ονομάζεται" τα παιδάκια του Ιράκ» Απέναντι θα μπορούσε να υπάρχει ένα κατάστημα εσωρούχων που θα ονομάζεται" Η Victoria φανερώνει τα μυστικά της» "και στην βιτρίνα σέξι μανεκέν θα τα επιδείκνυαν.
Δίπλα στο κατάστημα εσωρούχων θα είναι ένα κατάστημα παιχνιδιών σεξ για ενήλικες και θα ονομάζεται," Koranal γνώση,» το όνομά του θα αναβοσβήνει με φώτα νέον και ακριβώς δίπλα θα υπάρχει μία κάβα που θα ονομάζεται Morehammered. ".
.
Έτσι θα προωθήσουμε όλοι μας την ανεκτικότητα και εσείς για να προωθήσετε την δική σας θα πρέπει να αναδημοσιεύσετε αυτό το κείμενο.
Ας κάνουμε όμως μία περίληψη
Οι μουσουλμάνοι «κουβαλιούνται» στις χώρες μας γιατί ΔΕΝ είναι:
ευχαριστημένοι στη Γάζα ..
ευχαριστημένοι στην Αίγυπτο ....
ευχαριστημένοι στη Λιβύη ....
ευχαριστημένοι στο Μαρόκο ....
ευχαριστημένοι με το Ιράν ....
ευχαριστημένοι στο Ιράκ ....
ευχαριστημένοι στην Υεμένη ...
ευχαριστημένοι στο Αφγανιστάν ...
ευχαριστημένοι με το Πακιστάν ....
ευχαριστημένοι στη Συρία ....
ευχαριστημένοι με τον Λίβανο ....
Είναι όμως χαρούμενοι.
Είναι χαρούμενοι στην Αυστραλία ...
Είναι χαρούμενος στον Καναδά ....
Είναι χαρούμενος στην Αγγλία ....
Είναι χαρούμενοι στη Γαλλία ....
Είναι χαρούμενοι στην Ιταλία ....
Είναι χαρούμενοι στη Γερμανία ....
Είναι χαρούμενοι στη Σουηδία ....
Είναι χαρούμενοι στις ΗΠΑ ....
Είναι χαρούμενοι στη Νορβηγία ....
Είναι χαρούμενοι στην Ολλανδία ..
Είναι χαρούμενοι στη Δανία ....
Βασικά, είναι χαρούμενοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική και δυστυχισμένοι σε κάθε χώρα που είναι!
Και φυσικά δεν κατηγορούν ούτε To Ισλάμ, Την ηγεσία τους. τον εαυτό τους.
Κατηγορούν τις χώρες στις οποίες είναι ευτυχισμένοι!!!
Και θέλουν να τις αλλάξουν να τις κάνουν σαν τις χώρες από τις οποίες μας κουβαλήθηκαν!!!
Με συγχωρείτε, αλλά πόσο διεστραμμένος μπορεί να είναι κάποιος δεν μπορούσα να το φανταστώ..
Το εθνικό μας ζεϊμπέκικο, αυτό της Ευδοκίας : Ο λοχίας, Γιώργος Κουτούζης, 21 ετών, από την Καβάλα: μόλις είχα απολυθεί από τον στρατό, δούλευα σε οικοδομή, έπρεπε να λείψω για να πάω να πάρω τα χρήματα του έφεδρου, ο εργολάβος θύμωσε γιατί η δουλειά θα έμενε πίσω, βρήκα κάποιον να με αντικαταστήσει και του υποσχέθηκα διπλό μεροκάματο, συμφώνησε. Τη μεθεπομένη που ξαναπήγα στη δουλειά ο εργολάβος με είπε “αλήτη”, πάω βρίσκω τον άλλον σε ένα καφενείο να παίζει χαρτιά, δεν είχε πάει στην οικοδομή, του λέω: "Αφού δεν ήθελες να πας, γιατί με εξέθεσες;" με λέει και αυτός “αλήτη”. Του δίνω το πρώτο χαστούκι, μαζεύτηκαν σε λίγο καμιά 30ριά νταήδες φίλοι, όλοι εναντίον μου. Άρχισαν να με πλησιάζουν, σήκωσα στα χέρια ένα παρατημένο μηχανάκι και τους το πέταξα κι έτσι σκόρπισαν. Πηγαίνοντας σπίτι του με το αυτοκίνητο, παρακολουθούσε την σκηνή ο Αλέξης ο Δαμιανός (ο σκηνοθέτης), με πλησίασε και με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να παίξω στον κινηματογράφο “Μα, δεν είμαι ηθοποιός”, του είπα “θα σε κάνω εγώ”. Αγνόησε αρκετούς διάσημους ηθοποιούς και κατέληξε σε εμένα.
Η επιλογή για τον ρόλο της Ευδοκίας (έτσι λέγανε την μητέρα του Δαμιανού) τον δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο, μέχρι που η γυναίκα του η Άρτεμη, γνώρισε τη Μαρία Βασιλείου μέσω ενός διαφημιστικού γραφείου. Κύπρια, γεννημένη στο Λονδίνο, οικογένεια πολύτεκνη, φτωχή, η μητέρα της δέχτηκε αμέσως την πρόταση του ζεύγους να πάρουν τη 17χρονη κόρη τους στην Αθήνα, μείναμε και οι 2 στο σπίτι τους στην Εκάλη, σαν εσώκλειστοι σε σχολή. Η Μαρία ήταν ένα γελαστό παιδί, μέσα στη ζωντάνια, με μεσογειακή εμφάνιση αλλά με συνήθειες αγγλικές, ένα κράμα, που της έδινε γοητεία.
Η ταινία δείχνει το ζευγάρι γυμνό, να ξυπνάει έπειτα από μια νύχτα αλλά δεν υπάρχει ερωτική σκηνή. “Ούτε να το σκέφτεστε, τέλος, δεν γίνεται”. Ντρεπόμουν την Άρτεμη, πάντα παρούσα στο γύρισμα. Ήταν σαν να μου έλεγε κάποιος να ξεγυμνωθώ μπροστά στην αδελφή μου, στη μητέρα μου. Μάλιστα, τα παιδιά του συνεργείου μου είπαν: “Έλα, ρε Γιώργο, κάντο, θα γδυθούμε κι εμείς όλοι. Βρε, δεν πάτε καλά, νομίζετε ότι έχω όρεξη να σας δω γυμνούς εδώ μέσα”. Η άρνησή μου ήταν κατηγορηματική κι έτσι η Άρτεμις βγήκε έξω σε αυτή την σκηνή. Οι καβγάδες και οι συμπλοκές με τα χέρια ήταν όλες αληθινές. Δεν υπήρξε ούτε μια φορά που να ζητήσει ο Δαμιανός επανάληψη σε σκηνή.
Δεν υπήρχε η σκέψη καν να γίνω ηθοποιός και να συνεχίσω. Λίγους μήνες μετά την Ευδοκία, άρχισα αυτό που ήθελα, τη θάλασσα και τα καράβια. Από την Επισκευαστική Ζώνη Περάματος συνταξιοδοτήθηκα ως λεβητοποιός. Μετά την επιτυχία της ταινίας, η Μαρία έπαιξε και στο «Θίασο» του Θ. Αγγελόπουλου. Ένας σφοδρός έρωτας με μουσικό την έκανε να τα εγκαταλείψει όλα και να επιστρέψει στο Λονδίνο. Ο γάμος κράτησε δύο χρόνια και μετά από πολλούς καβγάδες χώρισαν. Δυστυχώς πέθανε από καρκίνο σε ηλικία μόλις 39 ετών, το 1989. Το κοριτσάκι που είχε αποκτήσει, το μεγάλωσε η αδερφή της.
Η «Ευδοκία» το 1971 στις Κάννες, πήρε το βραβείο των Cineclubs της Γαλλίας. Η Μαρία το Α’ βραβείο γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η ταινία πήρε διαστάσεις μυθικές, από ορισμένους σινεφίλ κύκλους έχει χαρακτηριστεί η καλύτερη ελληνική ταινία μετά τον "Θίασο" του Θ. Αγγελόπουλου. Η σκηνή του ζεϊμπέκικου του Μάνου Λοΐζου γυρίστηκε σε ένα ταβερνάκι στην Κάτω Κηφισιά. "Δεν χόρεψα όπως νομίζουν πολλοί το ζεϊμπέκικο του Μάνου αλλά ένα του Μ. Βαμβακάρη, την «Άτακτη». Η μουσική του Μάνου μπήκε αργότερα και την πρωτάκουσα όταν την είδα στον κινηματογράφο. Μετά τις λέξεις στο φλιτζάνι «η κορόνα κι ο σταυρός, φυλάξου από τον σταυρό», έκανε εκείνο το μπάσιμο η μουσική και αναπήδησα από το κάθισμά μου, ανατρίχιασα, σκέφτηκα θα το χόρευα καλύτερα αν αυτή ήταν η μουσική στο αρχικό γύρισμα, έδωσα τελικά πολύ λίγα! "
Σαν χτες 17 Σεπτεμβρίου, έφυγε ο Μάνος Λοΐζος νικημένος από 2ο στη σειρά εγκεφαλικό, ο δρόμος είχε την δική του ιστορία αλλά για αυτόν ήταν πολύ σύντομος, μόλις 45 χρόνια! Έλεγε, «Φέρτε μου ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο και θα τον μελοποιήσω». Ο Λοΐζος ζήτησε από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο να βάλει στίχους στο ζεϊμπέκικο. Ο Παπαδόπουλος απέδειξε πόσο ευφυής είναι, αφού αρνήθηκε να γράψει λόγια μαγεμένος από τη μελωδία. Οι στίχοι θα το χαλούσαν, είπε. Η κόρη του Λοίζου, η Μυρσίνη, κληρονόμος και διαχειρίστρια του έργου του έχει απαγορεύσει σε οποιονδήποτε να βάλει στίχους, ακόμα και στην κολλητή του Μάνου την Χαρούλα Αλεξίου που της το ζήτησε, με την Αφροδίτη Μάνου που το έκανε πήγανε στα δικαστήρια. Μόνο με τις νότες του έφθασε σε εμάς, παρέμεινε έτσι διαχρονικά καθιστώντας το, το "Εθνικό" μας ζεϊμπέκικο, εάν δεν το χορεύεις, πολιτική καριέρα δεν κάνεις, γαμπρός δεν ντύνεσαι.. !
Ο λοχίας Κουτούζης το ξανα-χορεύει πια ως συνταξιούχος!
Ο Steve Jobs λίγο πρίν πεθάνει στα 56 του απο καρκίνο στο πάγκρεας είπε στο κρεβάτι του νοσοκομείου:
" Έφτασα στη κορυφή του επιχειρηματικού κόσμου.Στους άλλους η ζωή μου ειναι η επιτομή της επιτυχίας.Αλλά εκτός της δουλειάς, εχω μια μικρή χαρά.Στην ουσία, ο πλούτος ειναι απλά ενα κομμάτι της ζωής μου. Αυτή τη στιγμή ξαπλωμένος άρρωστος σε ενα κρεβάτι οταν αναπολώ τη ζωή μου και συνειδητοποίω πως η φήμη, η αναγνώριση και ο πλούτος που για τόσα χρόνια περηφανεύομουν έχουν ξεθωριάσει και δεν έχουν κάποια αξία μπροστά στον επερχόμενο θάνατο. Μπορείς να προσλάβεις κάποιον να σου οδηγεί το αμάξι ή να σου κάνει λεφτά, αλλά δεν μπορείς να προσλάβεις κάποιον να υποστεί την αρρώστια για εσένα. Τα υλικά αγαθά μπορούν να βρεθούν.Αλλά υπάρχει κάτι που αν χαθεί, δεν μπορείς να το βρείς ξανά.
"Η ΖΩΗ".
Όταν κάποιος μπει στο δωμάτιο για την εγχείρηση, καταλαβαίνει πως υπάρχει ενα βιβλίο που δεν εχει τελειώσει να διαβαζει. "το βιβλίο της Υγιούς Ζωης" Σε όποιο στάδιο της ζωής και να είσαι τώρα, θα φτάσει η ώρα που θα αντιμετωπίσεις τη στιγμή που κλείνει η "αυλαία" της ζωής.
Εκτίμησε την αγάπη για την οικογένεια σου, για το συντροφό σου και τους φίλους σου.. Όσο μεγαλώνουμε συνήθως γινόμαστε σοφότεροι και σιγά σιγά καταλαβαίνουμε πως είτε φοράς ενα ρολόι 300€ είτε 30€, και τα δύο λένε την ίδια ώρα. Είτε κρατάμε μια τσάντα 300€ είτε μια 30€, το ποσό που υπάρχει μέσα παραμένει το ίδιο.. Ειτε οδηγούμε ενα αμάξι 150.000€ είτε ενα των 30.000€, ο δρόμος και η απόσταση παραμένει η ίδια και έχουμε τον ίδιο δρόμο να διασχισουμε. Είτε το σπίτι που ζούμε είναι 300 τετραγωνικά είτε 3000 η μοναξιά είναι η ίδια..
Θα καταλάβετε οτι η εσωτερική ευτυχία σας δεν προέρχεται απο τα υλικά αγαθά του κόσμου Είτε ταξιδεύετε πρώτη θέση είτε οικονομική, αν το αεροπλάνο πέσει, θα πέσετε κι εσείς μαζί...
Γι'αυτο, ελπίζω να καταλάβετε οτι όταν έχετε φίλους, κολλητούς παλιούς γνωστούς, αδερφούς, αδερφές που μπορείτε να μιλήσετε, να γελάσετε μαζί, να τραγουδίσετε μαζί, κλπ.. Αυτό ειναι πραγματική ευτυχία!
5 αδιαμφισβήτητα στοιχεία της ζωής:
1. Μη μαθαίνετε τα παιδιά σας να ειναι πλούσια. Μάθετε τα να είναι ευτυχισμένα. Ώστε οταν μεγαλώσουν να ξέρουν την ΑΞΙΑ των πραγμάτων και οχι την τιμή τους
2. Να τρώς τη τροφή σαν τα "φαρμακά" σου. Αλλιώς θα χρειάζεται να τρώς τα φάρμακα σαν την τροφή σου
3. Αυτός που σε αγαπάει δεν θα σε αφήσει ποτέ για κάποιον άλλον ακόμα και αν υπάρχουν 100 λόγοι να σε παρατήσει, θα βρει ΕΝΑ λόγο για να μείνει
4. Υπάρχει διάφορα στο να είσαι άνθρωπος με το να φέρεσαι ανθρώπινα.Λίγοι το καταλαβαίνουν
5. Σε αγαπάνε οταν γεννιέσαι.Θα σε αγαπάνε και όταν πεθάνεις.Ενδιάμεσα πρέπει να τα καταφέρεις
ΥΓ: Αν θες να πας γρήγορα, περπατά μόνος σου. Αλλά αν θες να πας μακριά, περπατά με παρέα.
