Γέρος του Μοριά.....

Ιφιγένεια Κουμαργιανού

 

Η τελευταία κουβέντα του Θόδωρου Κολοκοτρώνη ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: "Σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις".

(Από CRETA LIVE.GR) «…Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση…» (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Πνύκα 1838)

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770 καταγόταν από το Λιμποβίσι της Καρύταινας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αλωνίσταινα της Αρκαδίας που ήταν τόπος καταγωγής της μητέρας του, Ζαμπία Κωτσάκη (εκεί κατέφυγαν οι δυο τους μετά τον θάνατο του πατέρα). Ο πατέρας του Θεόδωρου, Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, πήρε μέρος στην ένοπλη εξέγερση η οποία υποκινήθηκε από την Αικατερίνη Β' της Ρωσίας το 1770 και σκοτώθηκε μαζί με δύο αδελφούς και τον φημισμένο Παναγιώταρο στον πύργο της Καστάνιτσας από τους Τούρκους. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εισχώρησε στα σώματα των κλεφτών της Πελοποννήσου και στα 15 του έγινε καπετάνιος.

Το 1790 νυμφεύθηκε την Κατερίνα Καρούζου, κόρη προεστού του Λιονταριού. Αντιμετωπίζοντας συνεχώς με την οικογένεια του επιβουλές των Τούρκων, βρισκόταν «πάντοτε με το τουφέκι» και, αφού μετέφερε την οικογένεια του σε ασφαλέστερο μέρος της Μάνης, έγινε κλέφτης επικεφαλής εξήντα ανδρών. Όπως γράφει ο ίδιος, «εμείναμε δύο χρόνους κλέφτες. Έπειτα είδαν πως δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτε και μας έβαλαν πάλι αρματολούς. Είχα το Λιοντάρι και την Καρύταινα, έκανα τέσσερις πέντε χρόνους αρματολός».

Η περίοδος αυτή υπήρξε αποφασιστική για τη μετέπειτα δράση του, που ουσιαστικά αρχίζει με τη μετάβαση του στη Ζάκυνθο. Προσπάθησε να πείσει τον αρχηγό των Ρωσικών στρατευμάτων που κατείχαν τότε τα Επτάνησα να αναλάβει επιχείρηση για την απελευθέρωση της Ελλάδας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Επέστρεψε στην Πελοπόννησο στην περίοδο ακριβώς που είχε ενταθεί ο διωγμός των κλεφτών από τους Τούρκους και συγκρούστηκε επανειλημμένα μαζί τους ως την άνοιξη του 1806. Ξαναγύρισε στη Ζάκυνθο για να αποφύγει τη σύλληψη του, που είχε διατάξει ο πασάς της Πελοποννήσου. Εκεί τον συνάντησε «ο στρατηγός των Ρώσων Παπαδόπουλος και τον «έκραξε στους Κόρφους» για να του προτείνει να καταταχθεί στον Ρωσικό στρατό. Ο Κολοκοτρώνης απάντησε ότι δεν δέχεται, επειδή σκοπός του ήταν να «υπάγει πάλι εις τον Μορέα δια να εκδικηθεί τον θάνατον των συγγενών του και δια τας ζημίας όπου έλαβε». Στη συνέχεια, κατά την πληροφορία που παρέχει ο ίδιος, έμεινε «δέκα χρόνια χωρίς δούλευση»

Το καλοκαίρι του 1807 έλαβε μέρος στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον Ιωάννη Καποδίστρια στη Λευκάδα για την αντιμετώπιση της απειλής του Αλή πασά εναντίον των νησιών, και όταν, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το 1807, ναυτική Ρωσική μοίρα υπό τον ναύαρχο Σενιάβιν έπλευσε από την Κέρκυρα στο Αιγαίο για να εξεγείρει τους νησιώτες, ο Κολοκοτρώνης με το πλοίο του Γεωργίου Αλεξανδρή έλαβε μέρος επί δέκα μήνες σε καταδρομικές επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκων στην περιοχή μεταξύ Σκιάθου και Αγίου Όρους. Κατά την επιστροφή του στη Ζάκυνθο κλήθηκε από τον πατρικό του φίλο Τουρκαλβανό Αλή Φαρμάκη, την άνοιξη του 1808, να τον βοηθήσει στη σύγκρουση του με τον Βέλη πασά, διοικητή της Πελοποννήσου. Μετά τη συνθηκολόγηση του Αλή Φαρμάκη, ο Κολοκοτρώνης γύρισε και πάλι στη Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στο Ελληνικό στρατιωτικό σώμα που είχαν οργανώσει οι Άγγλοι όταν κατέλαβαν το νησί, και, λίγο αργότερα, για τη δράση του εναντίον των Γάλλων, του απένειμαν τον βαθμό του ταγματάρχη. Υπηρέτησε στο σώμα αυτό ως τη διάλυση του, το 1817, και διαπίστωσε τότε πως «ό,τι κάμαμε θα το κάμαμε μονάχοι και δεν έχομε καμιά ελπίδα από τους ξένους. Ο Τσουρτς επήγε εις την Νεάπολη, έγινε εκεί στρατηγός, με επροσκάλεσε με δύο γράμματα του, και επειδή ήξερα την Εταιρείαν δεν εδέχθηκα, αλλά εκοίταζα πότε να βγούμε δια την πατρίδα μας».

Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και άρχισε να προετοιμάζει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο γνωρίζοντας ότι η ημέρα έναρξης ήταν η 25 Μαρτίου. Βρέθηκε στην Καλαμάτα κατά την αναίμακτη κατάληψη της πόλης στις 23 Μαρτίου 1821 υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και την πομπώδη δοξολογία. Την επομένη κινήθηκε προς Μεγαλόπολη με τον Νικηταρά και την 25 Μαρτίου το πρωί βρίσκονταν στον Κάμπο της Καρύταινας ή της Μεγαλόπολης. Ο Κολοκοτρώνης έμεινε στο χωριό Τετέμπεη ενώ ο Νικηταράς στα "πίσω χωριά" ή Σιαμπάζικα. Είχε οριστεί στις 25 Μαρτίου να βρίσκοναι όλοι οι οπλαρχηγοί στις επαρχίες τους ώστε να κηρυχθεί η Επανάσταση, όπως και έγινε.Πρωταγωνίστησε σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις του αγώνα, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι (14 Μαΐου 1821), στην άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), στην καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822), όπου διέσωσε τον Αγώνα στην Πελοπόννησο, αφού πρυτάνευσαν η ευφυΐα και η τόλμη του στρατηγικού του νου. Οι επιτυχίες αυτές τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου. Στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου πολλές φορές προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στους αντιπάλους, αλλά παρόλα αυτά δεν απέφυγε τη ρήξη. Μετά από ένοπλες συγκρούσεις, ο ίδιος και ο γιος του συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στο Ναύπλιο.

Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά του Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του σχετικά με την κατάληψη της Τριπολιτσάς:

Όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά, με έδειξαν τον Πλάτανο εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνας. Αναστέναξα και είπα: «Άιντε, πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί», και διέταξα και το έκοψαν.

Στο μεταξύ, ο Ιμπραήμ πασάς, γιος του πασά της Αιγύπτου Μωχάμετ Αλί, τον Φεβρουάριο του 1825, αφού είχε καταστείλει την επανάσταση στην Κρήτη, αποβιβάστηκε με ισχυρές δυνάμεις στη Μεθώνη και προχωρούσε στο εσωτερικό της Πελοποννήσου. Η κυβέρνηση, που για την αντιμετώπιση του Ιμπραήμ είχε διορίσει αρχιστράτηγο τον Υδραίο ναυτικό Κυριάκο Σκούρτη, ύστερα από τις επιτυχίες των Τουρκοαιγυπτίων υποχρεώθηκε να χορηγήσει αμνηστία στις 18 Μαΐου στον Κολοκοτρώνη και να αναθέσει σε αυτόν και στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη την αρχηγία των ελληνικών δυνάμεων. Ο Κολοκοτρώνης, με 6.000 άνδρες που μπόρεσε να συγκεντρώσει και με τη συνεργασία του Δημητρίου Υψηλάντη, του Μακρυγιάννη και άλλων οπλαρχηγών που δεν είχαν φθαρεί, αναλάμβανε δυσχερέστατο αγώνα. Παρά τις τοπικές επιτυχίες των Ελλήνων, ο Ιμπραήμ με υπέρτερο αριθμητικά και άριστα οργανωμένο στρατό επικράτησε στο σύνολο περίπου της Πελοποννήσου και, το φθινόπωρο του 1825, ελάχιστες περιοχές είχαν μείνει ελεύθερες. Ο Κολοκοτρώνης, εκτός από τη στρατιά του Ιμπραήμ, αντιμετώπιζε και την κάμψη του ηθικού των πληθυσμών, αλλά κατόρθωσε να τους εμψυχώσει και να αποτρέψει το «προσκύνημα». Στην πρόσκληση του Ιμπραήμ προς τους κατοίκους της Μεσσηνίας να εγκαταλείψουν τον αγώνα, ο Κολοκοτρώνης του απάντησε, όπως αναφέρει ο ίδιος στα Απομνημονεύματα του: «Πέτρα απάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε. Μόνον ένας Έλληνας να μείνει εμείς θα πολεμούμε και μην ελπίζεις πώς την γην μας θα την κάμεις δικήν σου».

Υπήρξε ένθερμος οπαδός της πολιτικής του Καποδίστρια και πρωτοστάτησε στα γεγονότα για την ενθρόνιση του Όθωνα. Το 1833, όμως, οι διαφωνίες του με την Αντιβασιλεία τον οδήγησαν, μαζί με άλλους αγωνιστές, πάλι στις φυλακές του Ιτς-Καλέ στο Ναύπλιο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και στις 25 Μαΐου 1834, μαζί με τον Πλαπούτα, καταδικάστηκε σε θάνατο. Έλαβε χάρη μετά την ενηλικίωση του Όθωνα το 1835, οπότε και ονομάστηκε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του «Συμβούλου της Επικρατείας». Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα «Απομνημονεύματά» του, που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836 και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου του 1843 από εγκεφαλικό επεισόδιο, επιστρέφοντας από γλέντι στα βασιλικά ανάκτορα.

“…Την βραδιά του θανάτου του ήτο προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού. Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο άπ' ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το όποιο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων.

"Έπαθε αποπληξία κατά τον ύπνο, "κατά την 4η ώρα της νύκτας". Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει, και μετά Βίας ανέπνεε. Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ' το να παρατείνουν τις στιγμές του. Τον φλεβοτόμησαν και του έβαλαν βδέλλες (αφαίμαξη), χιόνι στην κεφαλή, καταπλάσματα από σιναπόσπορο στα πόδια.

Ή τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: "σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις".

Πέθανε σε ηλικία 73 ετών,και "ώρα 11η" πρωινή"…”

ΠΗΓΕΣ :

arcadians.gr

Wikipedia.gr

O Γέρος του Μοριά, Σπύρου Μελά

Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία τεύχος 31, Μάρτιος 1999 - Μελέτη Νίκου Γιαννόπουλου

 

 η

 

Ο ΝΟΝΟΣ.....

Tasos Sideridis

 

Στην τριλογία της κινηματογραφικής ταινίας «Ο ΝΟΝΟΣ» ο σκηνοθέτης Κόπολα παρουσιάζει ρεαλιστικά τη δομή της Μαφίας.

Είναι όμως απορίας άξιον, πως καταφέρνει να περιγράψει με τόση πειστικότητα, όλα όσα συμβαίνουν μέσα σε αυτόν τον σκοτεινό κύκλο του μίσους, της διαφθοράς, της διαπλοκής, του ρεβανσισμού, των εκβιασμών και των δολοφονιών, χωρίς να γνωρίζει την οικογένεια Μητσοτάκη.

Κάποτε σε μια συνέντευξη, όταν του έκαναν μια ανάλογη ερώτηση είχε πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Έχω τη φαντασία που στερείται η μαφία»

Πραγματικά δεν είχε και άδικο. Αναλύοντας το φαινόμενο Μαφία θα διαπιστώσει κάποιος, πως υπάρχουν δύο απαράβατοι κανόνες.

Ο πρώτος είναι οι άρρηκτοι δεσμοί της οικογένειας. Κανένας μαφιόζος δεν αποκαλεί τον άλλο σύντροφο, φίλο, ή με το όνομά του, όλοι μεταξύ τους είναι αδελφοί και γιοί ενός πατέρα.

Ο δεύτερος τα προβλήματα λύνονται με τα όπλα, την προδοσία και την εργαλειοποίηση των υψηλά ιστάμενων λαδωμένων δικαστών και λοιπών μορφών εξουσίας.

Καμία φαντασία, η φαντασία σκοτώνει. Όλα με βάση την αρχή της πεπατημένης.

ΝΟΝΟΣ ταινία

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός της χώρας δημιουργεί το βρώμικο 89 και μετέρχεται όλες τις μαφιόζικες μεθόδους για να εδραιωθεί.

Συνεργασία με προστάτες νυκτερινών κέντρων, υπόδικους του κοινού Ποινικού Δικαίου και πράκτορες της τότε ΚΥΠ.

Μερικά από τα ονόματα λουλούδια. Ηρακλής Σηφακάκης, Μανούσος Γρυλλάκης, Βασίλης Μαμανέας, ΙωάννηςΔήμου Τσώλης, Μανώλης Σκορδούλης, Αντώνης Τσαρμπόπουλος, Νίκος Τρικαλίτης.

Μερικοί είναι και σωματοφύλακες του Κοσκωτά όπου δηλώνουν πως πήγαιναν σε κούτες Πάμπερς μέσω του Λούβαρη τα εκατομμύρια στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Άμεσος συνεργάτης στις δολοπλοκίες του Μητσοτάκη το μισό Δικαστικό σώμα με ενορχηστρωτή τον τότε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου Βασίλειο Κόκκινο.

Είναι τόσο μεγάλη η εξάρτηση του Προέδρου του Αρείου Πάγου από τις δολοπλοκίες του Μητσοτάκη που σαν Πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων με την ιδιοτέλεια του.

Θυμάμαι εκείνη την εποχή δούλευα στην Τράπεζα και παράλληλα έγραφα και στην Ελευθεροτυπία μέρα παρα μέρα ένα πολιτικό σχόλιο.

Θυμάμαι που έγραφα ένα σχόλιο για τα 700 εκατομμύρια που είχε δανειστεί η Τράπεζα Κρήτης από την τράπεζα Αττικής (Διατραπεζικός Δανεισμός) για μία ημέρα και παρόλο που είχαν περάσει τρεις μέρες τα λεφτά δεν είχαν επιστραφεί.

Στη δίκη συνήγορος υπεράσπισης ήταν και ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξανδρος Κατσαντώνης. Με παίρνει τηλέφωνο και μου ζητάει μια χάρη. Θέλει να του πω αν μια κούτα Πάμπερς χωράει 90 εκατομμύρια και μου εξηγεί και το λόγο.

Σε μισή ώρα του απαντώ, πως αυτό δεν είναι εφικτό.

Μάλιστα σε συζήτηση αποφασίζουμε να βγάλουμε φωτοτυπία πεντοχίλιαρα να τα κάνουμε δεσμίδες και να τα βάλουμε στην συγκεκριμένη κούτα που περιέγραφαν οι ψευδομάρτυρες.

Το πείραμα γίνεται και αποδεικνύεται πως ο ισχυρισμός των ψευδομαρτύρων δεν ισχύει. Περιχαρής ο συχωρεμένος ο Κατσαντώνης πάει με τα πεντοχίλιαρα και την κούτα την επομένη στο δικαστήριο.

Εξετάζει ξανά του μάρτυρες και ζητάει από τον Κόκκινο να αποδείξει πως ψεύδονται. Και τότε συμβαίνει το αναμενόμενο.

Ο Πρόεδρος Βασίλειος Κόκκινος δεν κάνει δεκτό το αίτημα του Κατσαντώνη.

Και πώς να το κάνει άλλωστε όταν μπροστά στα μάτια του Δικαστηρίου αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού λαού που παρακολουθούσε τη δίκη από τις τηλεοράσεις θα γινόντουσαν όλοι ρεντίκολο. Για να μην τους τσουβαλιάζουμε όμως όλους, υπήρχε και ένας δικαστής που στάθηκε στο ύψος που αρμόζει στο θεσμό της δικαιοσύνης και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Νίκο Σακελλαρόπουλο πατέρα της σημερινής Προέδρου.

Όμως ο Μητσοτάκης συνεχίζει τις μαφιόζικες μεθόδους. Εκείνη την εποχή εκτός από την ΕΙΡΤ που ήταν δημόσια τηλεόραση δεν υπήρχαν τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια και ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να διαδώσει το σκάνδαλο Κοσκωτά όπως αυτός ήθελε. Έτσι καταφεύγει στη μέθοδο της βιντεοκασέτας. (Οποία σύμπτωση η κασέτα, αρχέγονη μορφή του στικάκι)

Χρησιμοποιεί ταυτόχρονα τις βιντεοκασέτες και βάζει τους Γιώργο Καρατζαφέρη (άγνωστος μέχρι τότε) και Νίκο Ρίζο δημοσιογράφο του Ελεύθερου τύπου να τις δημιουργούν και να τις διακινούν. Βλέπε σήμερα στικάκια και Πορτοσάλτε.

Ο καιρός περνάει και ο Μητσοτάκης μετά από όλα αυτά και τρεις εκλογικές αναμετρήσεις γίνεται πρωθυπουργός με την εξαγορά της ψήφου του βουλευτή της ΔΗΑΝΑ Θεόδωρου Κατσίκη.

Αμετανόητος ραδιούργος, τώρα έχει την εξουσία και προχωράει ακόμα παραπέρα.

Παίρνει τον έλεγχο της ΕΥΠ μέσω του στενού συνεργάτη και φίλου του Νίκου Γρυλλάκη, τον οποίο χρήζει και σύμβουλο για θέματα Εθνικής Ασφάλειας.

Οποία σύμπτωση και ο γιος Κυριάκος θέτει την ΕΥΠ υπό την κηδεμονία του και στη θέση του Γρυλλάκη τοποθετεί τον ανιψιό Δημητριάδη.

Αλλά δεν μένει εδώ, συνεχίζει με τις υποκλοπές όπως και ο γιός του αργότερα.

Ο γέρος βάζει τον Χρήστο Μαυρίκη με πρωτόγονα μέσα να παρακολουθεί τους αντιπάλους από τα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ ενώ ο γιος χρησιμοποιεί PREDATOR.

Η σύμπτωση όμως σύμπτωση και οι δύο περιπτώσεις πάνε αρχείο από τον Άρειο πάγο.

Κάπως έτσι εδραιώνει τη θέση του μέχρι το μεγάλο λάθος που θα αρχίσει να τον αποκαλύπτει.

Ξαφνικά αποφασίζει να πουλήσει την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ σε μια Ιταλική εταιρεία την Καλτσεστρούτσι.

Όμως τι αποδεικνύεται ?

Ο Ιταλικός όμιλος Φερούτσι που ελέγχει και την Καλτσεστρούτσι είναι ήδη από καιρό σε πτώχευση ο δε πρόεδρος της Καλστεστρουτσι Λορέντσο Παντσαβόλτα, συνεργαζόταν στενά με τη μαφία της Σικελίας και η εταιρεία του λάδωνε πολιτικούς για να προσφέρουν δημόσια έργα στην εταιρεία του.

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην ταινία ο «Τζαναμπέτης» φωνάζει για τις συμπτώσεις. «Δεν είναι δυνατόν ρε παιδιά δεν είναι αυτός»

Δεν γίνεται ρε παιδιά ο ΟΣΕ να πωλείται σε Ιταλούς ναι μεν επί ΣΥΡΙΖΑ αλλά επί Μητσοτάκη γιου του πρώτου Νονού, να τρώει τα δισεκατομμύρια των επιχορηγήσεων και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Train, Μαουρίτσιο Καποτόρτο, να έχει κατηγορηθεί και αυτός για διασυνδέσεις με τη μαφία.

Δεν γίνεται ρε τα ίδια και τα ίδια. Δεν γίνεται ρε με τους Νονούς.

Ίδια τακτική ψευδομαρτύρων από πατέρα και υιό.

Ίδια στρατηγική χειραγώγησης της Δικαιοσύνης από πατέρα και υιό.

Ίδια στρατηγική υποκλοπών από πατέρα και υιό.

Ίδιες μέθοδοι συγκάλυψης από πατέρα και υιό.

Μόνο που τώρα φτάσαμε στο πάτο και …. ΘΡΗΝΟΥΜΕ ΖΩΕΣ.

Κάποτε αυξάνανε τα κέρδη τους με τη δική μας χασούρα, τώρα αυξάνουμε τα κέρδη τους με τις ζωές των παιδιών μας.

Έχουμε καταλάβει ότι σκοτώνουμε τα παιδιά μας με την ανοχή που τους δείχνουμε. Τα δικά μας παιδιά ταξιδεύουν με τα Τρένα και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Τα δικά τους παιδιά ταξιδεύουν με τα Λιαρ τζετ, τα θωρακισμένα αυτοκίνητα και τα πολυτελή γιοτ.

Υ.Γ. Οι Μητσοτάκηδες σαν κινηματογραφική ταινία δεν θα έχουν ποτέ μια τριλογία επειδή είναι προβλέψιμοι.

 

 

Tasos Sideridis

Ζούμε την εποχή του Όργουελ.

Δεν ζούμε μόνο όσα περιγράφονται στο βιβλίο του "1984" αλλά και σε κείνο της "Φάρμας των ζώων".

Αμφισβητεί κάποιος πως η ΕΕ έχει διολισθήσει σε φασιστικές μεθόδους και πρακτικές ?

Κανείς... εκτός από όσους έχουν οικονομικό όφελος και εργάζονται για το κονκλάβιο των Βρυξελλών.

Μιλάνε για λογαριασμό της Ευρώπης και εννοούν 27 "ηγέτες" που ερήμην των λαών τους παίρνουν αποφάσεις.

Μιλούν για Δημοκρατικές αξίες όταν οι αποφάσεις λαμβάνονται και υλοποιούνται από μια δράκα ανθρώπων την Κομισιόν και όχι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Αλήθεια ποιος πήρε τις αποφάσεις για την Ουκρανία ?

Ποιόν ρώτησαν από τα 400.000.000 των πολιτών της αν θέλει να πεινάσει για λογαριασμό ενός πρεζάκια, τρελού φασίστα Ζελένσκι, που ενώ αυτός θησαυρίζει και οσονούπω θα του δώσουν και άσυλο έχουν σκοτωθεί πάνω από 1.000.000 πολίτες και από τις δυο πλευρές των αντιμαχόμενων.

Ξέρω ξέρω θα βγουν και θα πουν για τις Δημοσκοπήσεις όπου 8 στους 10 Ευρωπαίους θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος και η βοήθεια στην Ουκρανία.

Αλήθεια η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία ενώ η Τουρκία πήγε για τουρισμό στην Κύπρο ?

Αλήθεια γιατί ο δικός μας πρωθυπουργός δεν έστελνε τα όπλα στην Κύπρο αντί στην Ουκρανία ?

Μια Ουκρανία που αναγνώρισε μειονότητα 20.000 Τατάρους και όχι 150.000 Έλληνες. Μια Ουκρανία που αναβάθμιζε διπλωματικά έναν Ερντογάν και μια Τουρκία που δεν τήρησε κανένα εμπάργκο κατά της Ρωσίας και έφτυνε τον Υπουργό Άμυνας Δένδια όταν την επισκέφτηκε.

Όταν το πρεζόνι Ζελένσκι βρεθεί με άσυλο στις ΗΠΑ και ξεκοκαλίζει τα εκατομμύρια στις Μπαχάμες και το Μαϊάμι, ήδη οι Αμερικάνοι ψάχνουν 80 δισεκατομμύρια δολάρια που τους λείπουν από τη βοήθεια που είχαν στείλει, ο Έλληνας φορολογούμενος θα σκέπτεται να ανάψει το χειμώνα το καλοριφέρ για να ζεστάνει την οικογένειά του.

Δεν υπάρχει Δημοκρατία στην ΕΕ μόνο κομπλεξικοί και ανίκανοι αρχηγοί κρατών που παίρνουν τους λαούς στο λαιμό τους και δυστυχώς αυτό αντανακλάται και στα κράτη μέλη της.

Απόδειξη πως επί δέκα χρόνια έπαιξαν το παιχνίδι των Αμερικανών και τώρα που αυτοί, όπως αναμενόταν τους φτύνουν τους κακοφαίνεται.

Είτε μας αρέσει είτε όχι η Ευρώπη διακατέχεται από φασίστες,

Το πιο ωραίο βέβαια, πως αυτοί οι φασίστες κατηγορούν τους άλλους για φασισμό. Είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Όργουελ στο βιβλίο του η "Φάρμα των Ζώων" Εκεί όπου τα άλογα αποκτούν την εξουσία από τα καταπιεστικά γουρούνια αλλά στο πέρασμα του χρόνου αυτά γίνονται χειρότερα.

Φασίστες στην θεωρεία δεν υπάρχουν. Ο Φασισμός είναι μια ολόκληρη νοοτροπία και μια πρακτική που η Ευρωπαϊκή Ένωση την έχει κάνει κτήμα της.

Εγώ πάντως την αμαρτία μου θα την εξομολογηθώ. Κάθε φορά που ακούω τους Αμερικάνους να φτύνουν στα μούτρα Γερμανούς και Γάλλους παθαίνω ρεύση. Κορόιδα.

Υ.Γ. Τηλεφώνησε η Ζαχάροβα στο Μητσοτάκη και του ζήτησε να κρατήσει την υπόσχεσή του και να ανοικοδομήσει το Νηπιαγωγείο της Μαριούπολης.

Μην το ξεχάσεις και μετά βγεις στο Σρόιτερ και πεις ότι το είπες επειδή έτσι σου είπαν. Λέγε και κάτι μόνος σου. του είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.

 

Τέλειο!

Σχόλιο

Αποστολή

Κοινοποίηση